Tim De Keyser is vrijwilliger bij De Landgenoten. Hij helpt het team met specifiek grafisch materiaal als ze handen tekort komen. Onlangs organiseerde hij ook een filmavond in 't Smiske ten voordele van de organisatie. Als boerenkleinzoon reed hij op 12-jarige leeftijd met de tractor. Nu woont hij aan de rand van Asse samen met zijn partner. Ze hebben een serre in de tuin en dromen van lokale zelfvoorziening met kleinschaligheid als maatschappelijke norm. Met een diepte-interview bieden we graag inzicht in de boeiende achtergrond en motivatie van vrijwilliger Tim.

Tim De Keyser is geboren in Mechelen en ging er ook naar school. Maar zijn roots liggen eigenlijk in Malderen, een deelgemeente van Londerzeel. Als jong volwassene trok het bruisende leven van de stad hem aan en zo belandde hij in Gent en in Brussel. Nu, op zijn 35ste, leeft hij opnieuw landelijker aan de rand van Asse en dat doet hem deugd. 

Tim, wat is jouw connectie met duurzame landbouw?

Ik kom uit een landbouwersfamilie. Mijn grootouders en daarna mijn oom waren landbouwers. In mijn jonge jaren hielp ik vaak mee op de boerderij en voelde me daar thuis. Na verloop van tijd, met het ontwikkelen van een bepaalde kijk op de wereld, verschoof mijn interesse van het algemene boerenleven naar duurzame landbouw.

Waar komt die interesse voor duurzaamheid vandaan? Wat is er aan je kijk op de wereld veranderd?

Ik heb jaren geleden vrijwilligerswerk verricht in Noord-Thailand bij de grens met Laos. Ik heb er, onder andere, geholpen om de digitale kloof te dichten tussen het platteland en de stedelijke gebieden en was ook actief betrokken bij projecten rond ecotoerisme in Laos. Dit werk heeft mijn kijk op de wereld sterk beïnvloed. Plotsklaps leef je in een vreemde cultuur en dat doet wat met een mens. Eens terug in België was ik een andere, veel bewuster levende, Tim. Dat bewuste vertaalt zich vandaag, onder meer, in lokale, biologische producten kopen en vegetarisch eten. Dit deed mijn vriendin al voor we elkaar ontmoetten, en die trend hebben we samen verdergezet.

Hoe ben je in contact gekomen met De Landgenoten?

Tijdens een feest bij boerderij Kleinaart. Jon Rouvrois droomt er van een gemengd landbouwbedrijf met fruit, pluimvee en bewaargroenten. Jon is bevriend met mijn partner en wij zouden helpen tijdens het feest. Evert van de De Landgenoten was er ook en zo geraakten we aan de praat. Na enkele gesprekken voelde ik, dat ik, als ondernemer, wel een steentje bij wou dragen aan de organisatie, zolang ik zelf kon bepalen over het wat en hoe.

Wat heb je tot nu toe ondernomen voor De Landgenoten? 

Door regelmatig mee in de bres te springen bij Kleinaart, helpen mijn vriendin en ik onrechtstreeks de organisatie. Beroepsmatig ben ik, onder andere, grafisch vormgever en heb daardoor voor De Landgenoten wat grafisch materiaal ontworpen. Daarnaast ben ik actief bij 't Smiske in Asse, een open huis, voor muziek en verenigingen. Bij 't Smiske heb ik begin september 2022, ten voordele van De Landgenoten, een filmavond georganiseerd. Met andere woorden, als de mogelijkheden zich voordoen, draag ik met plezier een steentje bij.

Hoe zie je naar de toekomst van De Landgenoten en naar de impact van jouw bijdrage aan de organisatie?

Ik hoop dat Jon van boerderij Kleinaart zijn droom verwezenlijken kan. Hoe meer lokale bioboeren erbij komen, hoe groter het draagvlak wordt voor een mentaliteitsverandering. Deze 'mindswitch' naar duurzame biolandbouw en respect voor de natuur, is al volop bezig en moet zich voortzetten, willen wij, mensen, kunnen voortbestaan. Ook vermoed ik dat, wanneer De Landgenoten groeien, ze politiek bewustzijn kunnen helpen creëren voor deze mentaliteitsverandering.

Droom jij over de toekomst? Zo ja, hoe zien die dromen er dan uit?

Ik mis nog meer lokale bioboeren en zou graag een groot aantal paardenweides omgevormd zien naar biologische landbouwgronden, zodat die gronden opnieuw hun bestemming kunnen vervullen. Persoonlijk droom ik van een plusminus zelfvoorzienend leven. Niet dat ik alles zelf zou willen telen en maken; ik zie zelfvoorziening eender als een lokale samenwerking tussen buren, bioboeren en andere kleinschalige bedrijven. Waarbij iedere actor een eerlijke prijs krijgt voor zijn goederen en diensten en waarbij kleinschaligheid dé norm is. Ik opteer dus niet direct voor meer hoogbouw en grotere steden. Wel voor een beter gebruikmaken van wat er al is met groot respect voor de natuur. Steden mogen er blijven, wat mij betreft. Ze kunnen bevoorraad worden door de landelijke gebieden eromheen.

Tim, is er nog iets dat jij aan alle vrijwilligers en sympathisanten van De Landgenoten zou willen meegeven?

Wel, ik zou zeggen: vrijwilligers en sympathisanten, wees creatief! Maak werk van je passies en interesses. En durf, verantwoord en bewust, buiten de lijntjes te kleuren.

Dit interview werd afgenomen en uitgeschreven door Petra Dumoulin. Petra is vrijwilliger bij De Landgenoten. Ze koopt zelf graag rechtstreeks bij de bioboer en heeft een grote interesse in stilte en leven en werken met de natuur.

Vier filmavonden om niet te missen

De Landgenoten organiseert in het kader van Food.Film.Fest samen met Vark vanaf 18 november op vier opeenvolgende vrijdagen een filmavond bij Veldvolk in Nijlen. Het zijn stuk voor stuk prachtige, inspirerende films, ingeleid door een bioboer van Vark. Elke filmavond start om 20 uur. Mis deze fijne, gezellige avonden niet!
Meer info op www.delandgenoten.be/vark-filmavonden